jogutód
Hungarian
Etymology
jog (“legal”) + utód (“successor”)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈjoɡutoːd]
- Hyphenation: jog‧utód
- Rhymes: -oːd
Noun
jogutód (plural jogutódok)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | jogutód | jogutódok |
| accusative | jogutódot | jogutódokat |
| dative | jogutódnak | jogutódoknak |
| instrumental | jogutóddal | jogutódokkal |
| causal-final | jogutódért | jogutódokért |
| translative | jogutóddá | jogutódokká |
| terminative | jogutódig | jogutódokig |
| essive-formal | jogutódként | jogutódokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | jogutódban | jogutódokban |
| superessive | jogutódon | jogutódokon |
| adessive | jogutódnál | jogutódoknál |
| illative | jogutódba | jogutódokba |
| sublative | jogutódra | jogutódokra |
| allative | jogutódhoz | jogutódokhoz |
| elative | jogutódból | jogutódokból |
| delative | jogutódról | jogutódokról |
| ablative | jogutódtól | jogutódoktól |
| non-attributive possessive – singular |
jogutódé | jogutódoké |
| non-attributive possessive – plural |
jogutódéi | jogutódokéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | jogutódom | jogutódaim, jogutódjaim |
| 2nd person sing. | jogutódod | jogutódaid, jogutódjaid |
| 3rd person sing. | jogutóda, jogutódja | jogutódai, jogutódjai |
| 1st person plural | jogutódunk | jogutódaink, jogutódjaink |
| 2nd person plural | jogutódotok | jogutódaitok, jogutódjaitok |
| 3rd person plural | jogutóduk, jogutódjuk | jogutódaik, jogutódjaik |
Further reading
- jogutód in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.