jordbävning

Swedish

Etymology

jord +‎ bäva +‎ -ning. Cognate of German Erdbeben, Dutch aardbeving.

Noun

jordbävning c

  1. an earthquake
    Synonym: jordskalv

Declension

Declension of jordbävning
nominative genitive
singular indefinite jordbävning jordbävnings
definite jordbävningen jordbävningens
plural indefinite jordbävningar jordbävningars
definite jordbävningarna jordbävningarnas

Hypernyms

  • bävning

Derived terms

References

Further reading