jubilatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of jūbilō
Participle
jūbilātus (feminine jūbilāta, neuter jūbilātum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | jūbilātus | jūbilāta | jūbilātum | jūbilātī | jūbilātae | jūbilāta | |
| genitive | jūbilātī | jūbilātae | jūbilātī | jūbilātōrum | jūbilātārum | jūbilātōrum | |
| dative | jūbilātō | jūbilātae | jūbilātō | jūbilātīs | |||
| accusative | jūbilātum | jūbilātam | jūbilātum | jūbilātōs | jūbilātās | jūbilāta | |
| ablative | jūbilātō | jūbilātā | jūbilātō | jūbilātīs | |||
| vocative | jūbilāte | jūbilāta | jūbilātum | jūbilātī | jūbilātae | jūbilāta | |
References
- “jubilatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press