judicans

Latin

Etymology

Present participle of jūdicō

Participle

jūdicāns (genitive jūdicantis); third-declension one-termination participle

  1. judging

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative jūdicāns jūdicantēs jūdicantia
genitive jūdicantis jūdicantium
dative jūdicantī jūdicantibus
accusative jūdicantem jūdicāns jūdicantēs
jūdicantīs
jūdicantia
ablative jūdicante
jūdicantī1
jūdicantibus
vocative jūdicāns jūdicantēs jūdicantia

1When used purely as an adjective.