judikatura
Czech
Etymology
Learned borrowing from Latin iūdicātūra.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈjudɪkatuːra]; [ˈjudɪkatura]
- Rhymes: -uːra, -ura
- Hyphenation: ju‧di‧ka‧tu‧ra
Noun
judikatura f (relational adjective judikaturní or judikatorní)
Declension
Declension of judikatura (hard feminine)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | judikatura | judikatury |
| genitive | judikatury | judikatur |
| dative | judikatuře | judikaturám |
| accusative | judikaturu | judikatury |
| vocative | judikaturo | judikatury |
| locative | judikatuře | judikaturách |
| instrumental | judikaturou | judikaturami |
Related terms
noun
- judikát
verb
- judikovat
Further reading
- “judikatura”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “judikatura”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
- “judikatura”, in Akademický slovník současné češtiny, 2012–2025, slovnikcestiny.cz
- “judikatura”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025