kártérítés
Hungarian
Etymology
kár (“damage”) + térítés (“compensation”)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkaːrteːriːteːʃ]
- Hyphenation: kár‧té‧rí‧tés
Noun
kártérítés (plural kártérítések)
- (law) damages, compensation (the money paid to a plaintiff as compensation for a loss suffered)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kártérítés | kártérítések |
| accusative | kártérítést | kártérítéseket |
| dative | kártérítésnek | kártérítéseknek |
| instrumental | kártérítéssel | kártérítésekkel |
| causal-final | kártérítésért | kártérítésekért |
| translative | kártérítéssé | kártérítésekké |
| terminative | kártérítésig | kártérítésekig |
| essive-formal | kártérítésként | kártérítésekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | kártérítésben | kártérítésekben |
| superessive | kártérítésen | kártérítéseken |
| adessive | kártérítésnél | kártérítéseknél |
| illative | kártérítésbe | kártérítésekbe |
| sublative | kártérítésre | kártérítésekre |
| allative | kártérítéshez | kártérítésekhez |
| elative | kártérítésből | kártérítésekből |
| delative | kártérítésről | kártérítésekről |
| ablative | kártérítéstől | kártérítésektől |
| non-attributive possessive – singular |
kártérítésé | kártérítéseké |
| non-attributive possessive – plural |
kártérítéséi | kártérítésekéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | kártérítésem | kártérítéseim |
| 2nd person sing. | kártérítésed | kártérítéseid |
| 3rd person sing. | kártérítése | kártérítései |
| 1st person plural | kártérítésünk | kártérítéseink |
| 2nd person plural | kártérítésetek | kártérítéseitek |
| 3rd person plural | kártérítésük | kártérítéseik |
Derived terms
Further reading
- kártérítés in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.