kínín
See also: kinin
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈcʰiːniːn/
Etymology 1
Ultimately from Quechua.
Noun
kínín n (genitive singular kíníns, no plural)
Declension
| singular | ||
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | kínín | kínínið |
| accusative | kínín | kínínið |
| dative | kíníni | kíníninu |
| genitive | kíníns | kínínsins |
Etymology 2
Noun
kínín n (genitive singular kíníns, nominative plural kínín)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | kínín | kínínið | kínín | kínínin |
| accusative | kínín | kínínið | kínín | kínínin |
| dative | kíníni | kíníninu | kínínum | kínínunum |
| genitive | kíníns | kínínsins | kínína | kínínanna |