kóngur

See also: kongur

Icelandic

Etymology

Inherited from Old Norse kongr, shortened form of konungr.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkʰouŋkʏr/
  • Rhymes: -ouŋkʏr

Noun

kóngur m (genitive singular kóngs, nominative plural kóngar)

  1. king (male monarch)
    Synonyms: konungur; (poetic) lofðungur, hilmir
  2. (chess) king
  3. glans penis

Declension

Declension of kóngur (masculine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative kóngur kóngurinn kóngar kóngarnir
accusative kóng kónginn kónga kóngana
dative kóngi kónginum kóngum kóngunum
genitive kóngs kóngsins kónga kónganna

See also

Chess pieces in Icelandic · taflmennirnir (layout · text)
kóngur drottning hrókur biskup riddari peð