kórnicki

Polish

Etymology

From Kórnik +‎ -ski.

Pronunciation

  • IPA(key): /kurˈɲit͡s.ki/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡ski
  • Syllabification: kór‧nic‧ki
  • Homophone: Kurnicki

Adjective

kórnicki (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) Kórnik (of, from or pertaining to Kórnik in Poland)

Declension

Declension of kórnicki (velar)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative kórnicki kórnicka kórnickie kórniccy kórnickie
genitive kórnickiego kórnickiej kórnickiego kórnickich
dative kórnickiemu kórnickiej kórnickiemu kórnickim
accusative kórnickiego kórnicki kórnicką kórnickie kórnickich kórnickie
instrumental kórnickim kórnicką kórnickim kórnickimi
locative kórnickim kórnickiej kórnickim kórnickich
nouns

Further reading

  • kórnicki in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kórnicki in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.