köğüz
Turkish
Etymology
From Proto-Turkic *köbüŕ (“carpet, rug”), *kebiŕ (“carpet, rug”).
Noun
köğüz (definite accusative köğüzü, plural köğüzler)
- (dialectal) rug
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | köğüz | köğüzler |
| definite accusative | köğüzü | köğüzleri |
| dative | köğüze | köğüzlere |
| locative | köğüzde | köğüzlerde |
| ablative | köğüzden | köğüzlerden |
| genitive | köğüzün | köğüzlerin |