kökskniv
Swedish
Etymology
Compound of kök + -s- + kniv.
Noun
kökskniv c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | kökskniv | köksknivs |
| definite | kökskniven | köksknivens | |
| plural | indefinite | köksknivar | köksknivars |
| definite | köksknivarna | köksknivarnas |
See also
- kockkniv (“chef's knife”)