kölhalning
Swedish
Etymology
Noun
kölhalning c
- (nautical) careening (tilting a vessel to one side to expose the bottom for repairs or the like)
- (nautical) keelhauling
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | kölhalning | kölhalnings |
| definite | kölhalningen | kölhalningens | |
| plural | indefinite | kölhalningar | kölhalningars |
| definite | kölhalningarna | kölhalningarnas |