köllun

Icelandic

Etymology

From kalla (to call) +‎ -un (verbal noun suffix).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkʰœtlʏn/
  • Rhymes: -œtlʏn

Noun

köllun f (genitive singular köllunar, no plural)

  1. calling, vocation

Declension

Declension of köllun (sg-only feminine)
singular
indefinite definite
nominative köllun köllunin
accusative köllun köllunina
dative köllun kölluninni
genitive köllunar köllunarinnar