könsdysfori
Swedish
Etymology
Compound of kön + -s- + dysfori. First attested in 1999.
Noun
könsdysfori c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | könsdysfori | könsdysforis |
| definite | könsdysforin | könsdysforins | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |