körkütük
Turkish
Etymology
From
kör
(
“
blind
”
)
+
kütük
(
“
log
”
)
.
Pronunciation
Hyphenation:
kör‧kü‧tük
Adjective
körkütük
(
figurative
)
extremely
(in love, drunk etc.)
References
“
körkütük
”, in
Turkish dictionaries
, Türk Dil Kurumu