körmünk
Hungarian
Etymology
From the körm- stem of köröm + -ünk (“our”, possessive suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkørmyŋk]
- Hyphenation: kör‧münk
Noun
körmünk
- first-person plural single-possession possessive of köröm
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | körmünk | — |
| accusative | körmünket | — |
| dative | körmünknek | — |
| instrumental | körmünkkel | — |
| causal-final | körmünkért | — |
| translative | körmünkké | — |
| terminative | körmünkig | — |
| essive-formal | körmünkként | — |
| essive-modal | körmünkül | — |
| inessive | körmünkben | — |
| superessive | körmünkön | — |
| adessive | körmünknél | — |
| illative | körmünkbe | — |
| sublative | körmünkre | — |
| allative | körmünkhöz | — |
| elative | körmünkből | — |
| delative | körmünkről | — |
| ablative | körmünktől | — |
| non-attributive possessive – singular |
körmünké | — |
| non-attributive possessive – plural |
körmünkéi | — |