kötü huylu

Turkish

Etymology

From kötü (bad, evil) +‎ huy (temper, nature, humor) +‎ -lu.

Pronunciation

  • IPA(key): /kœˈty.huj.ɫʊ/
  • Hyphenation: kö‧tü‧huy‧lu

Adjective

kötü huylu

  1. ill-natured, ill-humored
  2. (pathology) malign, malignant
    Synonym: kötücül
    Antonyms: iyi huylu, iyicil

Derived terms

  • kötü huyluluk

Further reading