køyra

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

Etymology

From Old Norse keyra.

Pronunciation

  • IPA(key): /²çœʏrɑ/

Verb

køyra (present tense køyrer, past tense køyrde, past participle køyrt, passive infinitive køyrast, present participle køyrande, imperative køyr)

  1. to drive

Derived terms

  • køyra drosje
  • køyra hardt
  • køyra i seg
  • køyra inn
  • køyra kvast
  • køyra med stramme taumar
  • køyra over
  • køyra pirat
  • køyra seg fast
  • køyrebane
  • køyrebru
  • køyredoning
  • køyreeigenskap
  • køyrefart
  • køyrefelt
  • køyrefil
  • køyregreie
  • køyrekar
  • køyreplan
  • køyreretning
  • køyreskole
  • køyreskule
  • køyretur
  • køyretøy
  • køyreveg
  • køyring
  • overkøyra
  • prøvekøyring
  • rævkøyra

See also

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.