külterület
Hungarian
Etymology
kül- (“external”) + terület (“area, place”)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkyltɛrylɛt]
- Hyphenation: kül‧te‧rü‧let
- Rhymes: -ɛt
Noun
külterület (plural külterületek)
- outskirt, fringe (an area far from the city center, but still part of the city territory, usually a less built-up area)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | külterület | külterületek |
| accusative | külterületet | külterületeket |
| dative | külterületnek | külterületeknek |
| instrumental | külterülettel | külterületekkel |
| causal-final | külterületért | külterületekért |
| translative | külterületté | külterületekké |
| terminative | külterületig | külterületekig |
| essive-formal | külterületként | külterületekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | külterületben | külterületekben |
| superessive | külterületen | külterületeken |
| adessive | külterületnél | külterületeknél |
| illative | külterületbe | külterületekbe |
| sublative | külterületre | külterületekre |
| allative | külterülethez | külterületekhez |
| elative | külterületből | külterületekből |
| delative | külterületről | külterületekről |
| ablative | külterülettől | külterületektől |
| non-attributive possessive – singular |
külterületé | külterületeké |
| non-attributive possessive – plural |
külterületéi | külterületekéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | külterületem | külterületeim |
| 2nd person sing. | külterületed | külterületeid |
| 3rd person sing. | külterülete | külterületei |
| 1st person plural | külterületünk | külterületeink |
| 2nd person plural | külterületetek | külterületeitek |
| 3rd person plural | külterületük | külterületeik |
Derived terms
- külterületi
Further reading
- külterület in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.