küncü

See also: kuncu

Crimean Tatar

Alternative forms

Etymology

Borrowed from Persian [Term?]

Adjective

küncü

  1. jealous

Noun

küncü

  1. jealous, envious person

Declension

Declension of küncü
singular plural
nominative küncü küncüler
genitive küncüniñ küncülerniñ
dative küncüge küncülerge
accusative küncüni küncülerni
locative küncüde küncülerde
ablative küncüden küncülerden

References