küneş

See also: Kunes and künəş

Crimean Tatar

Etymology

From Proto-Turkic *küneĺ (sun, sunny place). Cognate with Turkish güneş.

Noun

küneş

  1. sun

Declension

Declension of küneş
singular plural
nominative küneş küneşler
genitive küneşniñ küneşlerniñ
dative küneşke küneşlerge
accusative küneşni küneşlerni
locative küneşte küneşlerde
ablative küneşten küneşlerden

References