küzdelme
Hungarian
Etymology
küzdelem + -e (“his/her/its”, possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkyzdɛlmɛ]
- Hyphenation: küz‧del‧me
Noun
küzdelme
- third-person singular single-possession possessive of küzdelem
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | küzdelme | — |
| accusative | küzdelmét | — |
| dative | küzdelmének | — |
| instrumental | küzdelmével | — |
| causal-final | küzdelméért | — |
| translative | küzdelmévé | — |
| terminative | küzdelméig | — |
| essive-formal | küzdelmeként | — |
| essive-modal | küzdelméül | — |
| inessive | küzdelmében | — |
| superessive | küzdelmén | — |
| adessive | küzdelménél | — |
| illative | küzdelmébe | — |
| sublative | küzdelmére | — |
| allative | küzdelméhez | — |
| elative | küzdelméből | — |
| delative | küzdelméről | — |
| ablative | küzdelmétől | — |
| non-attributive possessive – singular |
küzdelméé | — |
| non-attributive possessive – plural |
küzdelmééi | — |