kālapulapu

Tokelauan

Etymology

Reduplication of kalapu (to gleam).

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈkaː.la.pu ˈla.pu]
  • Hyphenation: kā‧la‧pu‧la‧pu

Noun

kālapulapu

  1. twinkle
  2. glitter

Verb

kālapulapu

  1. (intransitive) to twinkle
  2. (intransitive) to glitter
  3. (intransitive) to wink

References

  • R. Simona, editor (1986), Tokelau Dictionary[1], Auckland: Office of Tokelau Affairs, page 151