kārdinājums
Latvian
Etymology
From kārdināt (“to tempt”, verb (past stem kārdināj-)) + -ums (noun-forming suffix).
Pronunciation
Noun
kārdinājums m (1st declension)
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | kārdinājums | kārdinājumi |
genitive | kārdinājuma | kārdinājumu |
dative | kārdinājumam | kārdinājumiem |
accusative | kārdinājumu | kārdinājumus |
instrumental | kārdinājumu | kārdinājumiem |
locative | kārdinājumā | kārdinājumos |
vocative | kārdinājum | kārdinājumi |