Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish قوانج (kıvanç, “joy; vain, conceited”, noun; adjective). From Proto-Turkic *kïb (“luck, happiness”).[1] Cognate with Kazakh қуаныш (quanyş, “joy”), Kyrgyz кубаныч (kubanıc), etc.
Noun
kıvanç (definite accusative kıvancı, plural kıvançlar)
- pleasure
- kıvanç duymak ― to be proud of something (literally, “to feel pleasure”)
Declension
Declension of kıvanç
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kıvanç
|
kıvançlar
|
| definite accusative
|
kıvancı
|
kıvançları
|
| dative
|
kıvanca
|
kıvançlara
|
| locative
|
kıvançta
|
kıvançlarda
|
| ablative
|
kıvançtan
|
kıvançlardan
|
| genitive
|
kıvancın
|
kıvançların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kıvancım
|
kıvançlarım
|
| 2nd singular
|
kıvancın
|
kıvançların
|
| 3rd singular
|
kıvancı
|
kıvançları
|
| 1st plural
|
kıvancımız
|
kıvançlarımız
|
| 2nd plural
|
kıvancınız
|
kıvançlarınız
|
| 3rd plural
|
kıvançları
|
kıvançları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kıvancımı
|
kıvançlarımı
|
| 2nd singular
|
kıvancını
|
kıvançlarını
|
| 3rd singular
|
kıvancını
|
kıvançlarını
|
| 1st plural
|
kıvancımızı
|
kıvançlarımızı
|
| 2nd plural
|
kıvancınızı
|
kıvançlarınızı
|
| 3rd plural
|
kıvançlarını
|
kıvançlarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kıvancıma
|
kıvançlarıma
|
| 2nd singular
|
kıvancına
|
kıvançlarına
|
| 3rd singular
|
kıvancına
|
kıvançlarına
|
| 1st plural
|
kıvancımıza
|
kıvançlarımıza
|
| 2nd plural
|
kıvancınıza
|
kıvançlarınıza
|
| 3rd plural
|
kıvançlarına
|
kıvançlarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kıvancımda
|
kıvançlarımda
|
| 2nd singular
|
kıvancında
|
kıvançlarında
|
| 3rd singular
|
kıvancında
|
kıvançlarında
|
| 1st plural
|
kıvancımızda
|
kıvançlarımızda
|
| 2nd plural
|
kıvancınızda
|
kıvançlarınızda
|
| 3rd plural
|
kıvançlarında
|
kıvançlarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kıvancımdan
|
kıvançlarımdan
|
| 2nd singular
|
kıvancından
|
kıvançlarından
|
| 3rd singular
|
kıvancından
|
kıvançlarından
|
| 1st plural
|
kıvancımızdan
|
kıvançlarımızdan
|
| 2nd plural
|
kıvancınızdan
|
kıvançlarınızdan
|
| 3rd plural
|
kıvançlarından
|
kıvançlarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kıvancımın
|
kıvançlarımın
|
| 2nd singular
|
kıvancının
|
kıvançlarının
|
| 3rd singular
|
kıvancının
|
kıvançlarının
|
| 1st plural
|
kıvancımızın
|
kıvançlarımızın
|
| 2nd plural
|
kıvancınızın
|
kıvançlarınızın
|
| 3rd plural
|
kıvançlarının
|
kıvançlarının
|
|
References