kłamca

See also: kłamcą

Polish

Etymology

From kłamać +‎ -ca.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkwam.t͡sa/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -amt͡sa
  • Syllabification: kłam‧ca

Noun

kłamca m pers

  1. liar (person who tells an untruth)

Declension

Declension of kłamca
singular plural
nominative kłamca kłamcy/kłamce (deprecative)
genitive kłamcy kłamców
dative kłamcy kłamcom
accusative kłamcę kłamców
instrumental kłamcą kłamcami
locative kłamcy kłamcach
vocative kłamco kłamcy

Further reading

  • kłamca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kłamca in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.