Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish قاچاقجی (“smuggler”), equivalent to kaçak + -çı.
Pronunciation
Noun
kaçakçı (definite accusative kaçakçıyı, plural kaçakçılar)
- smuggler, trafficker
Declension
Declension of kaçakçı
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kaçakçı
|
kaçakçılar
|
| definite accusative
|
kaçakçıyı
|
kaçakçıları
|
| dative
|
kaçakçıya
|
kaçakçılara
|
| locative
|
kaçakçıda
|
kaçakçılarda
|
| ablative
|
kaçakçıdan
|
kaçakçılardan
|
| genitive
|
kaçakçının
|
kaçakçıların
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kaçakçıyım
|
kaçakçılarım
|
| 2nd singular
|
kaçakçısın
|
kaçakçılarsın
|
| 3rd singular
|
kaçakçı
kaçakçıdır
|
kaçakçılar
kaçakçılardır
|
| 1st plural
|
kaçakçıyız
|
kaçakçılarız
|
| 2nd plural
|
kaçakçısınız
|
kaçakçılarsınız
|
| 3rd plural
|
kaçakçılar
|
kaçakçılardır
|
|
Derived terms
Descendants