kafli

Icelandic

Etymology

From Old Norse kafli, from Proto-Germanic *kablaz (round piece of wood).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkʰaplɪ/
    Rhymes: -aplɪ

Noun

kafli m (genitive singular kafla, nominative plural kaflar)

  1. chapter (of a book, etc.)
    Synonym: kapítuli
    Síðasti kafli bókarinnar var frábær.
    The last chapter of the book was great.
    Þetta var mikilvægur kafli í sögu landsins.
    It was an important chapter of the country's history.
  2. (music) movement

Declension

Declension of kafli (masculine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative kafli kaflinn kaflar kaflarnir
accusative kafla kaflann kafla kaflana
dative kafla kaflanum köflum köflunum
genitive kafla kaflans kafla kaflanna