kalın
Turkish
Etymology 1
From Ottoman Turkish قالن, ultimately from Proto-Turkic *kalïŋ.
Adjective
kalın
Derived terms
- ensesi kalın
- kalın bağırsak
- kalın kafa
- kalın kafalı
- kalın ses
- kalın ünlü
- kalın yağ
- kalınca
- kalınlaşmak
- kalınlaştırmak
- kalınlaştırtmak
- kalınlatmak
- kalınlık
Noun
kalın (definite accusative kalını, plural kalınlar)
- (colloquial) Property or payment given by a husband or his family to a wife at the time of marriage, bride price.
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kalın | kalınlar |
| definite accusative | kalını | kalınları |
| dative | kalına | kalınlara |
| locative | kalında | kalınlarda |
| ablative | kalından | kalınlardan |
| genitive | kalının | kalınların |
Etymology 2
Verb
kalın
- second-person plural imperative of kalmak