kalafonia
Polish
Etymology
Borrowed from Italian colofonia, from Latin rēsīna Colophōnia.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ka.laˈfɔɲ.ja/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔɲja
- Syllabification: ka‧la‧fon‧ia
Noun
kalafonia f
Declension
Declension of kalafonia
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kalafonia | kalafonie |
| genitive | kalafonii | kalafonii/kalafonij (archaic) |
| dative | kalafonii | kalafoniom |
| accusative | kalafonię | kalafonie |
| instrumental | kalafonią | kalafoniami |
| locative | kalafonii | kalafoniach |
| vocative | kalafonio | kalafonie |
Derived terms
adjective
References
- ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “kalafonia”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)