kalamář
Czech
Etymology
Borrowed from Latin calamarius.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkalamaːr̝̊]
- Hyphenation: ka‧la‧mář
Noun
kalamář m inan
Declension
Declension of kalamář (soft masculine inanimate)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kalamář | kalamáře |
| genitive | kalamáře | kalamářů |
| dative | kalamáři | kalamářům |
| accusative | kalamář | kalamáře |
| vocative | kalamáři | kalamáře |
| locative | kalamáři | kalamářích |
| instrumental | kalamářem | kalamáři |
Further reading
- “kalamář”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “kalamář”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989