kalandos
Hungarian
Etymology
kaland (“adventure”) + -os (adjective-forming suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkɒlɒndoʃ]
- Hyphenation: ka‧lan‧dos
- Rhymes: -oʃ
Adjective
kalandos (comparative kalandosabb, superlative legkalandosabb)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kalandos | kalandosak |
| accusative | kalandosat kalandost |
kalandosakat |
| dative | kalandosnak | kalandosaknak |
| instrumental | kalandossal | kalandosakkal |
| causal-final | kalandosért | kalandosakért |
| translative | kalandossá | kalandosakká |
| terminative | kalandosig | kalandosakig |
| essive-formal | kalandosként | kalandosakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | kalandosban | kalandosakban |
| superessive | kalandoson | kalandosakon |
| adessive | kalandosnál | kalandosaknál |
| illative | kalandosba | kalandosakba |
| sublative | kalandosra | kalandosakra |
| allative | kalandoshoz | kalandosakhoz |
| elative | kalandosból | kalandosakból |
| delative | kalandosról | kalandosakról |
| ablative | kalandostól | kalandosaktól |
| non-attributive possessive – singular |
kalandosé | kalandosaké |
| non-attributive possessive – plural |
kalandoséi | kalandosakéi |
Derived terms
- kalandosan
- kalandosság
Further reading
- kalandos in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.