kalops
Swedish
Etymology
Borrowed from English collops. First attested in 1751.
Noun
kalops c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | kalops | kalops |
| definite | kalopsen | kalopsens | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |
Borrowed from English collops. First attested in 1751.
kalops c
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | kalops | kalops |
| definite | kalopsen | kalopsens | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |