kanóc
Hungarian
Etymology
1544 kanót, see Slovak knôt, Czech knot, German Knoten and its forms, and Ukrainian ґніт (gnit).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkɒnoːt͡s]
- Hyphenation: ka‧nóc
- Rhymes: -oːt͡s
Noun
kanóc (plural kanócok)
- wick (a woven strip of cord in a candle)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kanóc | kanócok |
| accusative | kanócot | kanócokat |
| dative | kanócnak | kanócoknak |
| instrumental | kanóccal | kanócokkal |
| causal-final | kanócért | kanócokért |
| translative | kanóccá | kanócokká |
| terminative | kanócig | kanócokig |
| essive-formal | kanócként | kanócokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | kanócban | kanócokban |
| superessive | kanócon | kanócokon |
| adessive | kanócnál | kanócoknál |
| illative | kanócba | kanócokba |
| sublative | kanócra | kanócokra |
| allative | kanóchoz | kanócokhoz |
| elative | kanócból | kanócokból |
| delative | kanócról | kanócokról |
| ablative | kanóctól | kanócoktól |
| non-attributive possessive – singular |
kanócé | kanócoké |
| non-attributive possessive – plural |
kanócéi | kanócokéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | kanócom | kanócaim |
| 2nd person sing. | kanócod | kanócaid |
| 3rd person sing. | kanóca | kanócai |
| 1st person plural | kanócunk | kanócaink |
| 2nd person plural | kanócotok | kanócaitok |
| 3rd person plural | kanócuk | kanócaik |
Further reading
- kanóc in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.
- Szemerényi, Oswald (1967) “Славянская этимология на индоевропейском фоне”, in В. А. Меркулова, transl., Вопросы языкознания (in Russian), number 4, page 21