kanýr
Czech
Alternative forms
- garnýr, karnýr (colloquial)
Etymology
Borrowed from German Garnier.[1]
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkaniːr]
Noun
kanýr m inan
Declension
Declension of kanýr (hard masculine inanimate)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kanýr | kanýry |
| genitive | kanýru | kanýrů |
| dative | kanýru | kanýrům |
| accusative | kanýr | kanýry |
| vocative | kanýre | kanýry |
| locative | kanýru | kanýrech |
| instrumental | kanýrem | kanýry |
References
- ^ Václav Machek (1968) “kanýr”, in Etymologický slovník jazyka českého [Etymological Dictionary of the Czech Language], 2nd edition, Prague: Academia, page 239
Further reading
- “kanýr”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “kanýr”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
- “kanýr”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025