kanclerz
Polish
Etymology
Learned borrowing from Latin cancellārius.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkan.t͡slɛʂ/
Audio: (file) - Rhymes: -ant͡slɛʂ
- Syllabification: kan‧clerz
Noun
kanclerz m pers
Declension
Declension of kanclerz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kanclerz | kanclerze |
| genitive | kanclerza | kanclerzy |
| dative | kanclerzowi | kanclerzom |
| accusative | kanclerza | kanclerzy |
| instrumental | kanclerzem | kanclerzami |
| locative | kanclerzu | kanclerzach |
| vocative | kanclerzu | kanclerze |