kandalló
Hungarian
Etymology
Probably borrowed from Italian.[1]
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkɒndɒlːoː]
- Hyphenation: kan‧dal‧ló
- Rhymes: -loː
Noun
kandalló
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kandalló | kandallók |
| accusative | kandallót | kandallókat |
| dative | kandallónak | kandallóknak |
| instrumental | kandallóval | kandallókkal |
| causal-final | kandallóért | kandallókért |
| translative | kandallóvá | kandallókká |
| terminative | kandallóig | kandallókig |
| essive-formal | kandallóként | kandallókként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | kandallóban | kandallókban |
| superessive | kandallón | kandallókon |
| adessive | kandallónál | kandallóknál |
| illative | kandallóba | kandallókba |
| sublative | kandallóra | kandallókra |
| allative | kandallóhoz | kandallókhoz |
| elative | kandallóból | kandallókból |
| delative | kandallóról | kandallókról |
| ablative | kandallótól | kandallóktól |
| non-attributive possessive – singular |
kandallóé | kandallóké |
| non-attributive possessive – plural |
kandallóéi | kandallókéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | kandallóm | kandallóim |
| 2nd person sing. | kandallód | kandallóid |
| 3rd person sing. | kandallója | kandallói |
| 1st person plural | kandallónk | kandallóink |
| 2nd person plural | kandallótok | kandallóitok |
| 3rd person plural | kandallójuk | kandallóik |
Derived terms
Compound words
References
- ^ kandalló in Zaicz, Gábor (ed.). Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (‘Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN. (See also its 2nd edition.)
Further reading
- kandalló in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.