kanianka
See also: kanianką
Polish
Alternative forms
- kamianka (Middle Polish)
Etymology
From kania + -anka.[1] First attested in 1568.[2]
Pronunciation
Audio: (file) - Rhymes: -aŋka
- Syllabification: ka‧nian‧ka
Noun
kanianka f
Declension
Declension of kanianka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kanianka | kanianki |
| genitive | kanianki | kanianek |
| dative | kaniance | kaniankom |
| accusative | kaniankę | kanianki |
| instrumental | kanianką | kaniankami |
| locative | kaniance | kaniankach |
| vocative | kanianko | kanianki |
References
- ^ Halina Zgółkowa, editor (1994–2005), “kanianka”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1–50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “kanianka”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading
- kanianka in Polish dictionaries at PWN
- kanianka in PWN's encyclopedia
- Dorota Adamiec (01.09.2022) “KANIANKA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “kanianka”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “kanianka”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “kanianka”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 233