kanklės

English

Etymology

Borrowed from Lithuanian kanklės.

Noun

kanklės (plural kanklės)

  1. A type of Lithuanian chordophone in the Baltic psaltery instrument family.

See also

Lithuanian

Alternative forms

  • kañkliai, kañklai

Etymology

Inherited from Old Lithuanian kañklės. Further etymology is unclear, probably derived from Proto-Balto-Slavic *kankl- < *kantl-, possibly from Proto-Indo-European *keh₂n- (to sing), compare similar Proto-Celtic *kantlom, however, initial vowel doesn't match; because of that Smoczyński suggests non-Indo-European origin. Relation with Proto-Finnic *kandël is unclear.

Cognate with Latvian kuõkle (kuõkles pl), kùokle (kùokles pl), Samogitian konklē.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkɐŋʲkʲlʲeːs/

Noun

kañklės f pl

  1. kanklės

Declension

Declension of kañklės (plural-only)
nominative kañklės
genitive kañklių
dative kañklėms
accusative kanklès
instrumental kañklėmis
locative kañklėse
vocative kañklės

Derived terms

verbs
  • kankliúoti

Further reading

  • kanklės”, in Lietuvių kalbos žodynas [Dictionary of the Lithuanian language], lkz.lt, 1941–2025
  • kanklės”, in Dabartinės lietuvių kalbos žodynas [Dictionary of contemporary Lithuanian], ekalba.lt, 1954–2025
  • kanklės”, in Bendrinės lietuvių kalbos žodynas [Dictionary of common Lithuanian], ekalba.lt, n.d.
  • Smoczyński, Wojciech (2007) “kañklės”, in Słownik etymologiczny języka litewskiego[1] (in Polish), Vilnius: Uniwersytet Wileński, page 458