kannibal
See also: kannibál
Danish
Noun
kannibal c (singular definite kannibalen, plural indefinite kannibaler)
Declension
| common gender |
singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | kannibal | kannibalen | kannibaler | kannibalerne |
| genitive | kannibals | kannibalens | kannibalers | kannibalernes |
Further reading
Norwegian Bokmål
Etymology
From Spanish caníbales (plural adjective).
Noun
kannibal m (definite singular kannibalen, indefinite plural kannibaler, definite plural kannibalene)
- a cannibal (animal or human)
Derived terms
References
- “kannibal” in The Bokmål Dictionary.
Norwegian Nynorsk
Etymology
Noun
kannibal m (definite singular kannibalen, indefinite plural kannibalar, definite plural kannibalane)
- a cannibal (animal or human)
Derived terms
References
- “kannibal” in The Nynorsk Dictionary.
Swedish
Etymology
Borrowed from Spanish caníbal. First attested in 1752.
Pronunciation
- Rhymes: -ɑːl
Noun
kannibal c
- a cannibal
- Kannibaler äter andra människor
- Canibals eat other people
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | kannibal | kannibals |
| definite | kannibalen | kannibalens | |
| plural | indefinite | kannibaler | kannibalers |
| definite | kannibalerna | kannibalernas |