kanonický
Czech
Etymology
From Latin canonicus + -ický.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkanonɪt͡skiː]
- Rhymes: -ɪtskiː
Adjective
kanonický (not comparable)
Declension
| singular | ||||
|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | ||
| animate | inanimate | |||
| nominative | kanonický | kanonická | kanonické | |
| genitive | kanonického | kanonické | kanonického | |
| dative | kanonickému | kanonické | kanonickému | |
| accusative | kanonického | kanonický | kanonickou | kanonické |
| locative | kanonickém | kanonické | kanonickém | |
| instrumental | kanonickým | kanonickou | kanonickým | |
| plural | ||||
| masculine | feminine | neuter | ||
| animate | inanimate | |||
| nominative | kanoničtí | kanonické | kanonická | |
| genitive | kanonických | |||
| dative | kanonickým | |||
| accusative | kanonické | kanonická | ||
| locative | kanonických | |||
| instrumental | kanonickými | |||
Related terms
- kanonizace
- kanonizovaný
- kanonizovat
Further reading
- “kanonický”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “kanonický”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989