kantarell
Swedish
Etymology
From French chanterelle, from New Latin cantharellus, from Latin cantharus + -ellus, a diminutive suffix.
Noun
kantarell c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | kantarell | kantarells |
| definite | kantarellen | kantarellens | |
| plural | indefinite | kantareller | kantarellers |
| definite | kantarellerna | kantarellernas |
Derived terms
- ametistkantarell
- blek kantarell
- blek narrkantarell
- brun narrkantarell
- falsk kantarell
- grå kantarell
- gul kantarell
- höstkantarell
- kantarellsläktet
- narrkantarell
- orange kantarell
- sommarkantarell
- svartnande kantarell
- trattkantarell