kanyargós
Hungarian
Etymology
kanyarog (“to wind, meander”) + -ós (adjective-forming suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkɒɲɒrɡoːʃ]
- Hyphenation: ka‧nyar‧gós
- Rhymes: -oːʃ
Adjective
kanyargós (comparative kanyargósabb, superlative legkanyargósabb)
- winding, twisting, zigzag, meandering
- Egy kanyargós ösvény vezetett a házhoz. ― A winding path led to the house.
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kanyargós | kanyargósak |
| accusative | kanyargóst kanyargósat |
kanyargósakat |
| dative | kanyargósnak | kanyargósaknak |
| instrumental | kanyargóssal | kanyargósakkal |
| causal-final | kanyargósért | kanyargósakért |
| translative | kanyargóssá | kanyargósakká |
| terminative | kanyargósig | kanyargósakig |
| essive-formal | kanyargósként | kanyargósakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | kanyargósban | kanyargósakban |
| superessive | kanyargóson | kanyargósakon |
| adessive | kanyargósnál | kanyargósaknál |
| illative | kanyargósba | kanyargósakba |
| sublative | kanyargósra | kanyargósakra |
| allative | kanyargóshoz | kanyargósakhoz |
| elative | kanyargósból | kanyargósakból |
| delative | kanyargósról | kanyargósakról |
| ablative | kanyargóstól | kanyargósaktól |
| non-attributive possessive – singular |
kanyargósé | kanyargósaké |
| non-attributive possessive – plural |
kanyargóséi | kanyargósakéi |
Derived terms
- kanyargósan
- kanyargósság
Further reading
- kanyargós in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.