kaplica
See also: kaplıca and kaplicą
Polish
Etymology
Borrowed from Old Czech kaplicě, from Medieval Latin cappella. Doublet of kapela.
Pronunciation
- IPA(key): /kaˈpli.t͡sa/
Audio: (file) - Rhymes: -it͡sa
- Syllabification: ka‧pli‧ca
Noun
kaplica f (diminutive kapliczka)
- (Christianity) chapel (place of worship, smaller than or subordinate to a church)
Declension
Declension of kaplica
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kaplica | kaplice |
| genitive | kaplicy | kaplic |
| dative | kaplicy | kaplicom |
| accusative | kaplicę | kaplice |
| instrumental | kaplicą | kaplicami |
| locative | kaplicy | kaplicach |
| vocative | kaplico | kaplice |
Further reading
- kaplica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kaplica in Polish dictionaries at PWN
Vilamovian
Noun
kaplica
- plural of kaplic