kapusaik
Hungarian
Etymology
kapus + -aik (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkɒpuʃɒjik]
- Hyphenation: ka‧pu‧sa‧ik
Noun
kapusaik
- third-person plural multiple-possession possessive of kapus
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | kapusaik |
| accusative | — | kapusaikat |
| dative | — | kapusaiknak |
| instrumental | — | kapusaikkal |
| causal-final | — | kapusaikért |
| translative | — | kapusaikká |
| terminative | — | kapusaikig |
| essive-formal | — | kapusaikként |
| essive-modal | — | kapusaikul |
| inessive | — | kapusaikban |
| superessive | — | kapusaikon |
| adessive | — | kapusaiknál |
| illative | — | kapusaikba |
| sublative | — | kapusaikra |
| allative | — | kapusaikhoz |
| elative | — | kapusaikból |
| delative | — | kapusaikról |
| ablative | — | kapusaiktól |
| non-attributive possessive – singular |
— | kapusaiké |
| non-attributive possessive – plural |
— | kapusaikéi |