karakal
Danish
Etymology
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Noun
karakal c (singular definite karakalen, plural indefinite karakaler)
Inflection
| common gender |
singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | karakal | karakalen | karakaler | karakalerne |
| genitive | karakals | karakalens | karakalers | karakalernes |