karanlık

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish قراكلق (karañlık), قرانلق (karanlık), from Old Anatolian Turkish قراكلق (qaraŋulıq).

Pronunciation

  • IPA(key): /ka.ɾanˈɫɯk/, [kɑ.ɾɑnˈɫɯk]
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ka‧ran‧lık

Adjective

karanlık (intensive kapkaranlık)

  1. dark
    Bu oda çok karanlık.This room is so dark.
    • 1936 April 30, “Son Telgraflar”, in Ulusal Birlik:
      Ispanya'da vaziyet karanlıktır. Ameleler, sahipleri atarak fabrikalara sahip oldular.
      (please add an English translation of this quotation)

Noun

karanlık (definite accusative karanlığı, plural karanlıklar)

  1. darkness

Declension

Declension of karanlık
singular plural
nominative karanlık karanlıklar
definite accusative karanlığı karanlıkları
dative karanlığa karanlıklara
locative karanlıkta karanlıklarda
ablative karanlıktan karanlıklardan
genitive karanlığın karanlıkların

Derived terms

Further reading