karbamid
Czech
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkarbamɪt]
Noun
karbamid m inan
Declension
Declension of karbamid (hard masculine inanimate)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | karbamid | karbamidy |
| genitive | karbamidu | karbamidů |
| dative | karbamidu | karbamidům |
| accusative | karbamid | karbamidy |
| vocative | karbamide | karbamidy |
| locative | karbamidu | karbamidech |
| instrumental | karbamidem | karbamidy |
Further reading
- “karbamid”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “karbamid”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
Norwegian Bokmål
Etymology
From Latin carbo [Term?] + amid.
Noun
karbamid n (definite singular karbamidet, uncountable)
Derived terms
References
- “karbamid” in The Bokmål Dictionary.
Norwegian Nynorsk
Etymology
From Latin carbo [Term?] + amid.
Noun
karbamid n (definite singular karbamidet, uncountable)
Derived terms
References
- “karbamid” in The Nynorsk Dictionary.
Swedish
Noun
karbamid c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | karbamid | karbamids |
| definite | karbamiden | karbamidens | |
| plural | indefinite | karbamider | karbamiders |
| definite | karbamiderna | karbamidernas |