karierowicz

Polish

Etymology

From kariera +‎ -owicz.

Pronunciation

  • IPA(key): /ka.rjɛˈrɔ.vit͡ʂ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvit͡ʂ
  • Syllabification: ka‧rie‧ro‧wicz

Noun

karierowicz m pers (female equivalent karierowiczka)

  1. (derogatory) arriviste, careerist, social climber, upstart

Declension

Declension of karierowicz
singular plural
nominative karierowicz karierowicze
genitive karierowicza karierowiczy
dative karierowiczowi karierowiczom
accusative karierowicza karierowiczy
instrumental karierowiczem karierowiczami
locative karierowiczu karierowiczach
vocative karierowiczu karierowicze

Derived terms

adjective
  • karierowiczowski
noun
  • karierowiczostwo
adjective
  • karierowy
nouns

Further reading

  • karierowicz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • karierowicz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.