karim

See also: Karim, kárim, and karım

Indonesian

Etymology

From Arabic كَرِيم (karīm, kind, honourable, noble, generous).

Adjective

karim

  1. noble, generous (by disposition), magnanimous

Malay

Etymology

From Arabic كَرِيم (karīm, kind, honourable, noble, generous).

Adjective

karim (Jawi spelling کريم)

  1. merciful, generous

Further reading

Maltese

Root
k-r-m
1 term

Etymology

From Arabic كَرِيم (karīm, kind, honourable, noble, generous).

Adjective

karim (feminine singular karima, plural kriem) (archaic)

  1. generous (by disposition), noble, honourable, magnanimous
  2. kind-hearted

Tok Pisin

Etymology

From English carry +‎ -im.

Verb

karim trans.

  1. carry (of animate or inanimate things)
    • 1989, Buk Baibel long Tok Pisin, Port Moresby: Bible Society of Papua New Guinea, Jenesis 1:29:
      Na God i tok olsem, “Mi givim yupela ol kain kain diwai na gras i karim pikinini bilong kaikai. Na yupela i ken kisim kaikai long ol dispela samting.
      →New International Version translation

Derived terms

  • mama karim